Romans 9

CHAPTER 9

Paul's Grief for His Brethren

1αλήθειαν λέγω εν χριστώ ου ψεύδομαι συμμαρτυρούσης μοι της συνειδήσεώς μου εν πνεύματι αγίω 2ότι λύπη μοι εστί μεγάλη και αδιάλειπτος οδύνη τη καρδία μου 3ηυχόμην γαρ αυτός εγώ ανάθεμα είναι από του χριστού υπέρ των αδελφών μου των συγγενών μου κατά σάρκα 4οίτινές εισιν Ισραηλίται ων η υιοθεσία και η δόξα και αι διαθήκαι και η νομοθεσία και η λατρεία και αι επαγγελίαι 5ων οι πατέρες και εξ ων ο χριστός το κατά σάρκα ο ων επί πάντων θεός ευλογητός εις τους αιώνας αμήν 6ουχ οίον δε ότι εκπέπτωκεν ο λόγος του θεού ου γαρ πάντες οι εξ Ισραήλ ούτοι Ισραήλ 7ουδ΄ ότι εισί σπέρμα Αβραάμ πάντες τέκνα αλλ΄ εν Ισαάκ κληθήσεταί σοι σπέρμα 8τουτ΄ έστιν ου τα τέκνα της σαρκός ταύτα τέκνα του θεού αλλά τα τέκνα της επαγγελίας λογίζεται εις σπέρμα 9επαγγελίας γαρ ο λόγος ούτος κατά τον καιρόν τούτον ελεύσομαι και έσται τη Σάρρα υιός 10ου μόνον δε αλλά και Ρεβέκκα εξ ενός κοίτην έχουσα Ισαάκ του πατρός ημών 11μήπω γαρ γεννηθέντων μηδέ πραξάντων τι αγαθόν η κακόν ίνα η κατ΄ εκλογήν του θεού πρόθεσις μένη ουκ εξ έργων αλλ΄ εκ του καλούντος 12ερρέθη αυτή ότι ο μείζων δουλεύσει τω ελάσσονι 13καθώς γέγραπται τον Ιακώβ ηγάπησα τον δε Ησαύ εμίσησα 14τι ούν ερούμεν μη αδικία παρά τω θεώ μη γένοιτο 15τω γαρ Μωσή λέγει ελεήσω ον αν ελεώ και οικτειρήσω ον αν οικτείρω 16άρα ούν ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος θεού 17λέγει γαρ η γραφή τω Φαραώ ότι εις αυτό τούτο εξήγειρά σε όπως ενδείξωμαι εν σοι την δύναμίν μου και όπως διαγγελή το όνομά μου εν πάση τη γη 18άρα ούν ον θέλει ελεεί ον δε θέλει σκληρύνει 19ερείς ούν μοι τι έτι μέμφεται τω γαρ βουλήματι αυτού τις ανθέστηκεν 20μενούνγε ω άνθρωπε συ τις ει ο ανταποκρινόμενος τω θεώ μη ερεί το πλάσμα τω πλάσαντι τι με εποίησας ούτως 21η ουκ έχει εξουσίαν ο κεραμεύς του πηλού εκ του αυτού φυράματος ποιήσαι ο μεν εις τιμήν σκεύος ο δε εις ατιμίαν 22ει δε θέλων ο θεός ενδείξασθαι την οργήν και γνωρίσαι το δυνατόν αυτού ήνεγκεν εν πολλή μακροθυμία σκεύη οργής κατηρτισμένα εις απώλειαν 23και ίνα γνωρίση τον πλούτον της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους α προητοίμασεν εις δόξαν 24ους και εκάλεσεν ημάς ου μόνον εξ Ιουδαίων αλλά και εξ εθνών 25ως και εν τω Ωσήε λέγει καλέσω τον ου λαόν μου λαόν μου και την ουκ ηγαπημένην ηγαπημένην 26και έσται εν τω τόπω ου ερρέθη αυτοίς ου λαός μου υμείς εκεί κληθήσονται υιοί θεού ζώντος 27Ησαϊας δε κράζει υπέρ του Ισραήλ εάν η ο αριθμός των υιών Ισραήλ ως η άμμος της θαλάσσης το κατάλειμμα σωθήσεται 28λόγον γαρ συντελών και συντέμνων εν δικαιοσύνη ότι λόγον συντετμημένον ποιήσει κύριος επί της γης 29και καθώς προείρηκεν Ησαϊας ει μη κύριος σαβαώθ εγκατέλιπεν ημίν σπέρμα ως Σόδομα αν εγενήθημεν και ως Γόμορρα αν ωμοιώθημεν 30τι ούν ερούμεν ότι έθνη τα μη διώκοντα δικαιοσύνην κατέλαβε δικαιοσύνην δικαιοσύνην δε την εκ πίστεως 31Ισραήλ δε διώκων νόμον δικαιοσύνης εις νόμον δικαιοσύνης ουκ έφθασε 32διατί ότι ουκ εκ πίστεως αλλ΄ ως εξ έργων νόμου προσέκοψαν γαρ τω λίθω του προσκόμματος 33καθώς γέγραπται ιδού τίθημι εν Σιών λίθον προσκόμματος και πέτραν σκανδάλου και πας ο πιστεύων επ΄ αυτώ ου καταισχυνθήσεται